De nieuwe Jeugdwet wordt donderdag 5 september aanstaande besproken in de Tweede Kamer tijdens een rondetafelgesprek. Defence for Children is uitgenodigd hieraan deel te nemen. In principe staan wij positief tegenover het idee om zorg dichter bij kinderen en ouders te brengen. Echter, zoals de wet nu in elkaar steekt, werkt deze ongelijke behandeling in de hand. Belangrijkste punten hierbij zijn: kinderen zonder verblijfsvergunning worden gediscrimineerd door hen uit te sluiten van zorg; de wet werkt ongelijke behandeling in de hand van bijvoorbeeld kinderen met een psychische stoornis; de wet kan tot gevolg hebben dat een kind in de ene gemeente anders wordt behandeld dan een kind in de andere gemeente, terwijl zij in dezelfde situatie verkeren. Defence for Children roept de Tweede Kamer op om de wet op deze punten aan te passen.
Ongelijke behandeling op basis van verblijfsstatus
Alle kinderen die in Nederland verblijven hebben recht op bescherming van de overheid, zonder onderscheid. Het VN-Kinderrechtenverdrag schrijft dat voor. De nieuwe Jeugdwet maakt een duidelijk onderscheid tussen kinderen die wel en kinderen die niet rechtmatig in Nederland verblijven. De gemeente hoeft alleen voorzieningen te treffen voor rechtmatig in Nederland verblijvende kinderen. Kinderen zonder verblijfsvergunning worden in principe uitgesloten van jeugdhulp. Ongelijke behandeling op basis van verblijfsstatus is op grond van het VN-Kinderrechtenverdrag niet toegestaan en moet worden aangemerkt als discriminatie. De jeugdhulp moet toegankelijk zijn voor alle kinderen, zonder onderscheid.
Ongelijke behandeling op basis van problematiek
De wet werkt ongelijke behandeling in de hand van kinderen met psychische problemen ten opzichte van volwassenen met psychische problemen en ten opzichte van kinderen met lichamelijke problemen. De jeugd-geestelijke gezondheidszorg wordt uit het verzekeringspakket gehaald. Kinderen met een vastgestelde psychische stoornis (zoals bijvoorbeeld autisme) hebben hierdoor geen automatische toegang tot zorg. Dit terwijl kinderen met lichamelijke problemen dit wel hebben. De positie van kinderen psychische problematiek dreigt dus veel slechter te worden dan die van kinderen met lichamelijke problemen. De geestelijke gezondheidszorg voor volwassenen blijft in het verzekeringspakket. Volwassenen met een vastgestelde psychische stoornis hebben op basis hiervan een recht op zorg. Voor kinderen met een vastgestelde psychische stoornis zijn de gemeenten verplicht een ‘voorziening’ te treffen, maar alleen als de problemen niet binnen het eigen netwerk kunnen worden opgelost. Deze ongelijke behandeling kan en mag niet.
Ongelijke behandeling op basis van woonplaats
De gemeentelijke beleidsvrijheid om de jeugdhulp naar eigen inzicht in te richten kan grote verschillen met zich meebrengen, die niet op objectieve gronden te rechtvaardigen zijn. Er zal een lappendeken aan verschillende jeugdhulpsystemen tot stand komen, maar liefst 408. Hierdoor bestaat het risico dat een kind in gemeente X wel hulp krijgt, terwijl een kind in vergelijkbare situatie in gemeente Y geen of minder effectieve zorg krijgt. Deze ongelijke behandeling op basis van woonplaats is niet gerechtvaardigd.
Tot slot
Op dit moment is de Jeugdwet onvoldoende in lijn met het VN-Kinderrechtenverdrag en werkt deze zelfs discriminatie van kinderen in de hand. Defence for Children roept de Tweede Kamer op om de wet op deze punten aan te passen. Defence for Children heeft jaren uitgekeken naar een Wet die de zorg voor kinderen dichter bij huis zou brengen, maar dit wetgevingsproces is onzorgvuldig en gaat veel te snel. Deze wet is heel belangrijk voor kinderen in Nederland. Het belang van kinderen moet voorop staan.
Bron :